Vrijwilliger? Stel je voor!
Wat is er allemaal nodig om een vereniging draaiende te houden? Kan (of moet?) ik ook een bijdrage leveren? Het werk wat ik leuk vind, en eventueel wel over kan nemen, wordt al door anderen gedaan. Hoe kan ik me toch aansluiten? Of iets overnemen?
Wat doet zo'n vrijwilliger allemaal? Allemaal vragen...
Met deze rubriek laten we u op luchtige wijze kennis maken met de werkzaamheden van de vrijwilliger. Let op: iedere gelijkenis met bestaande vrijwilligers berust op louter toeval!
Voor eerdere afleveringen kunt u HIER klikken.
12. Vandaag maken we kennis met de scheidsrechter
Langs de lijn verzuchten een aantal ouders dat de scheidsrechter van vandaag zelfs op het veld niet van zijn mobieltje af kan blijven. Ik sluit me daarbij aan: “Moet dat nou? Ook in dat uurtje per week dat je op het veld staat moet het mobieltje weer mee. De vereniging moet dat niet willen.” Gelukkig stak hij de telefoon na zijn aftrapsignaal weer weg. Ik neem me voor de scheidsrechter na de wedstrijd eens te vragen waarom hij zoiets doet.
"Nog snel even een selfie op Insta gezet, haha!", kreeg ik als eerste reactie, "nee, alle gekheid op een stokje, ik was bezig met de Wedstrijdzaken-app." Mijn vragende blik zorgde voor een nadere uitleg: "tegenwoordig controleer je vooraf de spelerspassen via een app en voer je na de wedstrijd de uitslag in op diezelfde app. Vandaar dat ik nog naar mijn mobieltje greep. Die administratie is er wel eenvoudiger op geworden hoor. Maar aan het fluiten zelf is niets veranderd. Dat blijft hetzelfde."
Mijn volgende vraag brandde op mijn lippen... Want waarom zou iemand scheidsrechter willen zijn? Steeds maar dat commentaar, je doet het nooit goed voor alle partijen.
"Kijk", begon hij bedachtzaam, "als je gevoelig bent voor commentaar dan moet je geen scheidsrechter of grensrechter willen zijn. Je moet daar boven kunnen staan en vasthouden aan je eigen waarnemingen en je oprechte beslissingen. En trouwens, ik maak per wedstrijd véél minder fouten dan de gemiddelde speler!"
Dat laatste zei hij met een knipoog, maar de onderliggende boodschap was duidelijk. De scheidsrechters zijn ook "maar" vrijwilligers. Dat zouden sommige spelers en toeschouwers wat meer moeten gaan waarderen. Zonder de scheids is er géén wedstrijd!
Maar mijn vraag aan hem bleef: waarom zou jíj scheidsrechter willen zijn?
"Nou, ik ben gek op het spelletje maar ik mag zelf niet meer voetballen vanwege mijn knie. Op deze manier sta ik toch weer op het veld, gewoon alleen bij de jeugd en vanzelfsprekend alleen met thuiswedstrijden. Dus ik fluit eens in de twee weken een potje. Leuk toch? Oh ja, Het Minitoernooi is ook altijd een feestje!
In principe kan iedereen dit doen, hoor. Zeker bij de jeugd. Toen ik aangaf dat het me wel een leuk alternatief leek heeft de vereniging mij een opleiding aangeboden. En ze begeleiden mij ook daarna want scheidsrechters zijn belangrijk èn ze zijn schaars. We kunnen altijd mensen gebruiken, óók bij de senioren!
Net als bij ieder andere vrijwilligersklus bij Grashoek geldt ook hier: je mag erin groeien. Maar nu ga ik douchen, want ik begin het koud te krijgen in mijn dunne hemd!"
Voor mij was het weer tijd voor een bakkie. Ik kan me voorstellen dat SV Grashoek trots is op haar scheidsrechters want zonder die scheidsrechters staan we allemaal in ons spreekwoordelijke hemd.
