Corruptie in Bree? 9e-klapper voor 'T Verd!

Eindelijk is het nieuwe seizoen begonnen, en dat betekent een aantal dingen; een nieuwe kans op de titel, zondagmiddagen gevuld met bier én niet te vergeten nieuwe verslagen!

En ik kan iedereen mededelen, we beginnen met een knaller! Want, u leest het goed, het was geen fout in het systeem, 'T Verd heeft de eerste competitiewedstrijd onder haar nieuwe naam (waarover u alles kunt lezen in de peelrandkoerier) direct met overtuigende cijfers gewoon gewonnen!

Daar komen dan natuurlijk ook verschillende vragen bij op. Hoe is dat dan weer mogelijk, stonden niet toch gewoon de Polen op het veld? Voor hoeveel euro is Maasbree omgekocht? En heeft Brian dan ook eindelijk zijn eerste doelpunt kunnen maken?

Het zal hieronder allemaal duidelijk gemaakt worden!

Zondag 26 September, Maasbree 5 op het program. De voorbereiding voor de competitie was goed, er wordt tot nu toe zelfs elke week twee keer getraind!  Echter, de wedstrijden in de beker voorspelden niet veel goeds, er werd namelijk 3 maal verloren. Vorige week werd zelfs nog met 8-2 van Maasbree 6 verloren (al was deze uitslag geen juiste weerspiegeling van het spel). Met uitblijvende resultaten was voor iedereen wel duidelijk dat er geknokt zou moeten worden voor de punten.

Maar over hoe er nu wel gewonnen zou kunnen worden had trainer Piet Fleuren natuurlijk al lang over nagedacht. Door afwezigheid van Brian (die dus ook niet zijn eerste goal zou meepikken) zou hij ons laten aantreden in een 4-4-2 formatie, met daarin wel Sil en Tim in de punt van de aanval om "oorlog te maken". En daarin viel nog iets op, Sjoedje, die normaal ook in de aanval te vinden is, stond na een aantal goede potten wederom opgesteld op de rechtsback positie.

Het was even afwachten of de scheidsrechter nog zou komen opdagen, maar na 4 minuten te laat te zijn kon er dan toch afgetrapt worden door Maasbree. Tot ongenoegen van Luuk, die bang was dat Grashoek niet meer aan het aftrappen zou komen. Gezien ons doelsaldo van de afgelopen seizoen zou dat toch geen probleem moeten zijn?

Grashoek 4 kwam goed uit de startblokken. In de eerste vijf minuten werden er namelijk al twéé gevaarlijke schoten door Jim en Tim gelost, waarbij de Maasbreese keeper al direct getest kon worden. En nog iets wat gevaarlijk kon worden; de scheidsrechter (die achteraf een goede pot gefloten had)... Dit was namelijk de 3e cirkelloper in 4 wedstrijden. Nu begrijp ik dat het conditionele niveau dit seizoen hoog ligt, met veel gemaakte meters, maar goed.

Grashoek zou gevaarlijk blijven. Door de constante pressie kon in de 9e minuut Sil de 0-1 dan ook binnen te tikken nadat Jordi hem de bal met hoge precisie wist te bezorgen. Het werd zelfs nog beter, de lijn werd goed doorgetrokken, waardoor in de 12e minuut ook de 0-2 binnengelegd kon worden door Jordi zelf, na een mooi hakballetje van Tim.

Op wat hoge ballen na kwam Maasbree er eigenlijk niet aan te pas. Tot dat daar keeper Job even verandering in moest brengen. Na een diepe bal op de Britse spits moest Job alle zeilen bijzetten om de bal weg te maaien, maar wat mensen ook nooit ziet aankomen is de beenveeg. Job maaide niet de bal, maar Timo omver, en da kan fataal zijn hé. Maar, gelukkig voor Job had de spits zijn bril niet op en lood in de schoenen en kon de aansluitingstreffer niet gemaakt worden.

En Grashoek zou doorzetten; zo wist Sil in de 18e minuut zijn 2e goal te maken op aangeven van Tymo, 0-3! En het wordt alleen maar beter, zo wist Jordi in de 27e minuut de 0-4 te maken na een bal van Sil en een prachtig schot in de winkelhaak. 

En toen was daar Jim, die een week eerder geblesseerd aan de kant nog aan het opscheppen was over hoe hij de doelpunten wel zou maken, terwijl anderen (specifiek zijn broertje Luc) miste. Hij zou even woord bij daad voegen en maakte in de 29e minuut na een mooie bal van Rens de 0-5. Dea jong kan t tenminste wel werd langs de lijn gehoord.

Jim was nu op dreef, elke bal naar voren werd achterna gerend, echter wist hij niet meer gevaarlijk te worden. Althans niet gevaarlijk om te scoren, wel gevaarlijk voor de keeper. Zo wist hij doormiddel van een zaag de Britse keeper bijna een nieuwe glimlach (en kaakoperatie) te bezorgen.

Menig Britse supporter was op het hoofdveld aan het kijken naar het damesvoetbal, maar het spektakel vond toch echt plaats op het bijveld. Het is ze vergeven, want zeg nou eerlijk wie had dit ooit verwacht?

De eerste helft zou alleen nog maar beter worden. Zo bekroonde Sil zijn spel met een hattrick in de 42e minuut en wist hij nog een keer het net te vinden in de 45e minuut. Het stond ondertussen al 0-7. De hele Maasbreese bank probeerde nog wel een keer buitenspel te claimen, maar gelukkig voor Grashoek was de enige Brit die het niet met ze eens was hun eigen grensrechter. Die stond natuurlijk ook perplex van het spel van vooral Sil en lette eventjes niet op.

Trainer Piet kon zijn geluk niet meer op, zijn tactische beslissing had Grashoek de voorsprong opgleverd. Hij wist vervolgens ook nog even een iconische quote op de wereld te brengen (over Sil); Dea jong geit vanaovend kutzaat noa hoes, det weit ik zeker!

In de rust was het wel duidelijk; dit kon niet meer weggegeven worden. Nu hebben we ook wel een beetje zelfreflectie en zijn we er ons ook wel bewust van dat we wel meer hebben weggeven, maar een score van 0-7, dat kon niet meer mis. 

In de tweede helft begon Maasbree wel sterker, ze konden zowaar een aantal keren gevaarlijk voor het doel van keeper Job komen. Het grootste gevaar voor die goal kwam echter van Sil af, die ramde een bal niet goed weg en scoorde bijna in eigen goal.

Gelukkig kon Grashoek het goede spel van de eerste helft weer oppakken en werd in de 69e minuut de 0-8 binnengewerkt door Tim. Hoewel det Tim vrijwel niet meegetraind heeft binnen het team was hij vandaag erg belangrijk met 2 assists en een doelpunt. Zo zie je maar weer talent vergaat niet!

In de 77e minuut viel dan toch de laatste treffer, na een slimme vrije trap van Jordi wist Sil de 0-9 te maken. Ergens ook maar goed dat dit de laatste treffer was, want ik heb echt geen idee meer hoe ik al die doelpunten moet beschrijven. Misschien kan dat nog bijgeleerd worden in de rest van het seizoen.

In de minuten die volgden was Grashoek gretig op zoek naar de 10e treffer. Het was zelfs zo erg dat Jim vrijwillig aangaf weer het veld in te willen (nadat hij al 45 minuten gemaakt had!!). Waar normaal iedereen wel gewisseld wil worden, wilde nu niemand het veld uit. Tot genoegen van Jim werd luuk nog even beloond met een publiekswissel onder luid applaus en kon hij toch nog even proberen de 10e te maken. 

Uiteindelijk bleef het bij 0-9, de grootste overwinning sinds 2016 (toen werd het 10-1 tegen Helenaveen). Sommigen vonden het op een gegeven moment gewoon zielig voor Bree 5. Was dit hoe het voelde om een tegenstander compleet te vernederen in plaats van vernederd te worden? Gelukkig overheerste het gevoel van geluk die dag, en die condoleance van Maasbree 5, die komt later wel.