Grashoek 4 op weg naar Puskás award én titel!

Zondag 9 Oktober, precies twee weken na de nu al legendarische wedstrijd tegen Maasbree. Met vandaag op het programma; Meijel 5. 

Na die ongekende overwinning, een weekje rust (met daarin voor velen een vriendenweekend), en een reuzenederlaag van Meijel tegen Kessel later, was het tijd voor Grashoek 4 om aan te treden op sportpark 'De Starte'. Het zou volgens velen een makkelijke overwinning voor Grashoek 4 worden, echter, niets bleek minder waar te zijn...

Er werd vandaag weer eens vertrokken bij café Ramones. En daar viel iets op; de sfeer binnen de groep was heel goed; er zouden "punten" gepakt worden vandaag! En ja eerlijk is eerlijk, vergeleken met de somberheid en katers die soms gevoeld worden voor vertrek, (want er kan toch niet gewonnen worden) is dat heel lekker!  Een paar spelers had nog wat kleine oogjes, maar dat was te verwachten, aangezien Verstappen al om 7 uur begon aan zijn eigen titelstrijd. Er zou nog doorgekeken moeten worden in de auto om hem de race te zien winnen. Maar, of hij kampioen was geworden bleef lange tijd onduidelijk.

Eenmaal in Meijel aangekomen toverde Tim niet zijn voetballen schoenen uit de tas, maar een La Chouffe muts. Zou hij zoveel gezopen hebben gisteravond? Verder miste Sjoedje tot grote paniek nog een voetbalschoen, maar bleek het te gaan om een goed uitgevoerde grap. En moest Jim nog even van shirt wisselen met invaller Damian, wiens goddelijke lijf geen lucht meer kreeg in het te kleine shirt.

Tijdens de warming-up werd duidelijk dat Verstappen wel degelijk kampioen was geworden. En dat riep direct de vraag op; zou Grashoek net zoals vorig seizoen op de dag dat verstappen de titel binnen sleepte kunnen winnen? 

Er werd wederom aangetreden met een opstelling zoals we die in Maasbree hebben gezien. Maar, waar in Bree in de 9e minuut al duidelijk was dat er gewonnen ging worden, viel dat nu tegen. Het was Meijel dat de eerste (kleine) kansjes kreeg. Veel verder dan een vuurpijl van Tymo over de afrastering van het sportpark, want een vangnet was niet betaalbaar, kwam Grashoek niet. De eerste echte kans voor Grashoek liet op zich wachten tot de 14e minuut, toen Luuk een gericht schot wist te lossen. 

In de minuten die volgenden veelal hetzelfde beeld; Meijel kon de aanvallende kwaliteiten niet laten zien, waardoor Grashoek kon onderscheppen en opbouwen. Hierbij stond de Meijelse verdediging "strak" te verdedigen, maar helaas werd er meestal geen bal geraakt, maar de man. Een echte schopploeg, bleek al snel. 

Tot grote frustratie van trainer Piet, die maar eens een uitvlieger maakte tegen de scheids; dit kon toch echt niet zo! Helaas viel er niet te rekenen op begrip van de scheids, maar moest Piet het ontgelden met een reprimande. Oh ja diezelfde scheids, die bleek ook nog (reserve) trainer te zijn van Meijel, zo moest hij even de trainer langs de zijlijn aanwijzingen geven over hoe de Meijelse spelers beter opgesteld konden worden. Ronduit verdacht is het wel...

Maar goed, er was ook tussen al het geschop en geklungel door tijd voor wat gelach. Zo wist Sil weer een aantal mooie pana's te maken, een aantal keren een mooie KUTBAL en AAH MAN uit te bulderen, en tot iedereens verbazing een onnodige schaar à la Lionel Messi te maken! Wat hebben we dat toch gemist. 

De eerste echte grote kans van de wedstrijd zou in de 34e minuut komen; Grashoek wist een voorzet maar net naast te werken, maar het was het begin van iets groots. En iets groots, dat was er zeker, letterlijk en figuurlijk. Jim wist namelijk in botsing te komen met de Meijelse Jim en zo een aardbeving te veroorzaken met een sterkte van 1.6 op Richter.

EN TOEN, diezelfde Jim, of zeg gerust maar even Jimnaldo. In de 43e minuut helemaal rechtsbuiten van het veld, zo'n 16 meter voor de goal af... Hij keek, schoot (dit was zeker geen voorzet hoor!), en scoorde. Ofja scoorde hij wel??? De bal was op de goal gevallen leek wel. NEE NEE, de bal zat muurvast in de winkelhaak! Een wereldgoal was gemaakt, en dan ook nog een goal waar zelfs Puskas nog een puntje aan kan zuigen! Een legende was geboren, én het stond vlak voor rust 0-1!

In de rust werd een ding duidelijk, er moest doorgeknokt worden om de 3 "punten" mee naar Grashoek te nemen. Alle zeilen zouden bijgezet worden.

En daarvoor was ook Timo, onze eigen Vevantonie, het veld ingebracht. Misschien dacht hij nog even dat hij op bivak was, want hij wist al snel zijn eerste headshot van de wedstrijd te maken (kijkt u mee Vladimir Putin?). Helaas hield het geluk daar snel op, na nog geen 10 minuten gespeeld te hebben in de tweede helft moest hij alweer gewisseld worden wegens een ijsbeentje.

De resterende minuten van de tweede helft waren kortweg gezegd pure ellende. Grashoek leek zenuwachtig en Meijel kreeg kans na kans. Iedereen kreeg wel een gevoel dat het zomaar mis kon gaan en er werd al gedacht aan gelijkspel / verlies.

De enige dingen die op vielen uit de 2e helft:
- Een Meijelse spelers moest even de cornervlag aan de kant leggen om een corner voor te geven. Naar mijn idee een weergave van de incompetentie van de Meijelse ploeg.
- Sil ramt de bal ook nog even vol tegen het hoofd van zijn tegenstander op, misschien wel een portie karma na alle overtredingen, maar wie ben ik om dat te zeggen.
- Het was verbazingwekkend dat de lijnen er in Meijel zo fijn bijlagen, normaal is dat in het weekend wel anders daar. Maar oké, genoeg drugsgrappen.

Uiteindelijk was het fijn dat Meijel aanvallend misschien nog wel incompetenter was dan ons de laatste paar seizoenen. Kans na kans werd gemist. De scheidsrechter probeerde tevergeefs nog een vijftal minuten toe te voegen, maar het mocht niet baten. Grashoek 4 won voor de tweede keer op rij! Tijd voor opluchting en gelach; er zou nog een dag gespeeld kunnen worden, Meijel had hem toch niet gemaakt!

De middag kon weer volgezopen worden bij Ramones. Daar waar redder van de dag en legende Jimnaldo zich vol kon laten lopen met biertjes van wel één liter groot! De volgende stap naar het kampioenschap was gezet, ook de tweede wedstrijd was gewonnen en de biertank kan weer wat voller!