Wedstrijd in lentezon; Naerse taferelen bij Bevo 4.

Een nieuwe week, een nieuwe wedstrijd. Na vorige week Neer verslagen te hebben stond deze week BEVO 4 op het menu. U heugt het zich vast nog wel, Bevo 4 uit, die dag dat er ontiechelijk veel gezopen werd. De vorige wedstrijd in Beringe werd nog op dramatische wijze met 8-0 verloren. Daarbovenop won Beringe een aantal weken geleden nog met 0-30 van Panningen 6; het zou hoe dan ook een moeilijke wedstrijd worden. 

En we zouden het onszelf nog wat moeilijker maken, want waarom ook niet! De zaterdagavond zou weer eens een echte horde blijken voor sommige spelers. De carnavalsvereniging vierde namelijk haar 55e jarige bestaan, en met band Khick op het podium zouden er de nodige koude kletsers door de nek gewerkt worden.

Dat zou zondagochtend nog eens even heel duidelijk worden, menig speler had namelijk nog kleine oogjes, buikkrampjes of een uitgedroogde mond. Maar, er waren ook spelers die de slaap wel uit hadden! Sil en Bart hadden de avond van te voren al eventjes lekker hun oogjes van de binnenkant bekeken in en rondom de kroeg. Sil was gelukkig op tijd, maar Bartje (en ook Luuk die wat te laat kwam) was heel lang nergens te bekennen...

Sil had zelfs nog even een koude douche nodig om wakker te worden, maar daarna kon er begonnen worden aan de warming-up! En daarbij iets bijzonders; we stonden namelijk gewoon eerder dan onze tegenstander op het veld, een duidelijk teken van onze focus!

Om 11.00 stipt konden onze 11 strijders dan beginnen aan de titanenstrijd. Alles zou gegeven moeten worden om een blamage zoals Panningen was overkomen te voorkomen.

Waar de vorige keer de eerste tegengoal na 3 minuten al geïncasseerd moest worden, had Beringe er nu maar liefst 10 minuten voor nodig om door de Grashoekse verdediging te breken. Onze Vevantonie die vorige wedstrijd nog zo wit zag als een spook, kon nu 10 minuten lang de Beringse aanvallers van het Grashoekse grensgebied houden en wist het scoren te voorkomen. Helaas was de 0-1 na die 10 minuten wel een feit... De 0-2 liet daarna ook niet lang op zich wachten, nog geen minuut later kwam Beringe al op 0-2.

Het zou toch niet alweer een blamage zonder kansen worden?

Nee, want Grashoek was zeker niet kansloos. Er werd zelfs een aantal gevaarlijke kansen gecreëerd. Helaas kon er niet gescoord worden. Vervolgens (zoals het wel vaker gaat) was het dan ook weer Beringe dat in de 21e minuut de 0-3 in het net zou leggen. Echter, hierna was het alweer Grashoek dat de grote kansen zou krijgen. En om eerlijk te zijn; had het 3-3 gestaan, dan had niemand er raar van op gekeken, er werd helemaal niet slecht gevoetbald en goed gewerkt! Het werd helaas nog niet beloond.

In de rust maakten trainers Piet en (succestrainer) Jesse dan ook nog eens even goed duidelijk dat er zo doorgegaan moest worden. Een (of meerdere) punt(en) pakken zou tegen de koploper van de competitie een vrijwel onmogelijke opgave zijn. Maar, door zo door te gaan zou de schade beperkt kunnen worden en misschien nog wel een leuk goaltje hier en daar gemaakt kunnen worden.

En dat ik ook precies wat er in de tweede helft gebeurde. In de 47e minuut vlak na rust nam vedette Tim het Derde bij de hand. Hij kon op aangeven van gastspeler Rob Draak de 1-3 maken! Het harde werken werd eindelijk beloond!

De 15 minuten die hierop volgden waren erg stabiel. Helaas moest Grashoek 3 daarna toch de betere ploeg erkennen in Beringe. De hete zon en lange avond zorgden voor veel vermoeidheid. Beringe kon nu doordrukken. Wat volgde tussen de 60e en 82e minuut waren de 1-4, 1-5, 1-6, 1-7, 1-8 en respectievelijk 1-9.

Het doel was nu snel bijgesteld om niet meer dan 10 tegengoals tegen te incasseren. En met genoegen vertel ik u, dat lukte! En zelfs beter dan dat; in de 84e minuut kon Sil weer een goal meepikken nadat een bal van Randy via de tegenstander in zijn voeten belande; 2-9. Sil is in vorm! Zou het eerste hem volgende week nog oproepen??

Hierna kon zelfs NOG een keer gescoord worden, een lange bal van Rick belande bij Randy in de voeten, die op Job van Mullekom kon afleggen, die vervolgens kon scoren. Helaas had de Beringse grensrechter geen zin in nog een tegengoal en werd de vlag snel omhoog gestoken. Of het buitenspel was weten we niet zeker, maar de Beringse spelers en staff waren wel een beetje klaar met Grashoek. Of misschien wilden ze Jobs eerste momentje van fame afpakken.

De Beringse spelers waren al 85 minuten lang op elkaar aan het zeiken, en dat bij een 2-9 voorsprong en het kampioenschap in zicht. Misschien zouden we in Grashoek nog liever verliezen en een leuke middag hebben, dan dik winnen met constant gezeik in je oren...

Het gezeik gaf misschien nog wat motivatie, want Beringe wist in de 90e minuut nog de 2-10 te maken. Hierna blies scheidsrechter Jan voor de laatste keer op zijn "fluitje" deze zondag, einde wedstrijd. Het zorgde ervoor dat onze missie geslaagd was. Er werd niet verloren met meer dan 10 tegengoals. Er was voor elke meter gestreden en daar mochten we trots op zijn!

Het was weer tijd om een mooie middag tegemoet te gaan. Nadat in de kantine al de nodige biertjes gedronken waren, kon de middag vervolgd worden bij de receptie van de carnavalsvereniging. Daar werden nog mooi een paar pretcilinders naar binnen gewerkt om de cirkel weer rond te maken. Van zat op het veld, naar weer zat naar huis.

Volgende week de laatste wedstrijd, tegen runner-up Irene. Misschien levert strijd dan wel een puntje op!

Eikel van de week: Bartje, voor het veel te laat komen... je snapt t wel.