Hier zat toch echt meer in.

Grashoek 3 (zon)

0 - 0

Sportclub Irene 8 (zon)

Competitie

Mannen zondag, 3, 6e klasse 24

Datum

13 april 2014 10:45

Accommodatie

Onbekend

Beste lezer,

Trouwe lezers zullen hebben opgemerkt dat Tiepmiep vorige week geen verslag on te line heeft geplaatst.

Dus voordat ik mij wijd aan het verslag zal ik toch mijn oprechte excuus aan moeten bieden. bij deze dan!.
Dit is te wijten aan het ontbreken van de aantekeningen. Ik zelf kon niet aanwezig zijn bij de wedstrijd vanwege een genomen baaldag, mijn inmiddels op straat gestampte stagair verzaakte zijn taak om mij de aantekeningen dan door te geven.

Maar wat ik van roddels en geruchte heb gehoord is dat vorige wedstrijd met een 3-2 is verloren. Toch overheerste een goed gevoel, de strijdmacht hadden goed gevoetbald, er was weinig gezeik en bijna geen gezannik, dit misschien mede verantwoordelijk door het ontbreken van de grootste mopperkonten.

Deze week was irene te gast op sportpark de Peelrand. In ons vorige treffen was het Grashoek wat het onderspit delfde.

De strijdmacht had dus nog wat goed te maken. De vooruitzichten waren deze week goed. De voltallige technische staff was aanwezig en de verwachtingen waren dan ook hoog.

Tijdens de aankomst stond het warme zwarte nat al weer klaar. De laptop werd weer aangezwengeld voor het wedstrijd formulier. En was de staff in discussie over de opstelling.

Toch had de staff niet de voltallige selectie tot hun beschikking. Zo was onze zwarte parel zich al op het maken voor het kampioensfeest van Ajax. Lus kon er helaas niet bij zijn. Hier zou het opzich bij moeten blijven, maar helaas had Wexie de spielmacher een voorbeeld genomen aan Mini van vorige week. Verslapen en niet komen opdagen, dit betekend het in de steek laten van het team en automatisch de 'EIKEL van de week'.

Hierdoor kon de staff wel de nodige aanpassingen doen in de opstelling, zo heeft Kruisingberg aangegeven wel te willen beginnen op de bank, Mini mocht voor straf links op de bank gaan zitten en onze kleine creatieve rooie parel heeft zijn beentjes nog niet helemaal op orde.
Hetgeen het er allemaal niet makkelijker op maakte.

Tijdens de Warming-up was het onze immers feilloze grensrechter die Wielie intrapte terwijl de oudjes op het trainings veld wat op en neer waren het ploeteren. Die oude broze spiertjes moeten toch echt door arbeid opgewarmd worden want alleen een zalfje is tegenwoordig niet meer genoeg.

Snel genoeg gingen we terug naar onze tombe. Hier kregen we een tactische bespreking, Pietje van Gaal maakte via allerlei gebaren duidelijk wie waar moest staan en wat deze speler moest doen. Weinige leken er wat van te begrijpen en degene die het begrepen knikte naar de medespelers van , doe maar wat je normaal doet het komt wel goed.

We begaven ons naar het veld, het hoofdveld weer eens voor de verandering. Maar toch zonder gebruik van het scoreboard.

Het startsignaal werd gegeven.

De mannschaft ging goed van start. Iedereen toonde inzet en het zonnetje scheen. Wat gelijk opviel was dat Tommy T eens een keer goed in de wedstrijd zat. Hij stiefelde links langs de zijlijn. Vanuit links kon hij ook voor het eerste gevaar zorgen, met zijn chocolade been gooide hij de bal voor, deze kwam helaas niet in de voeten van onze aanvallers.

Ook de tweede aanval werd weer opgezet vanuit Tommy T, deze werd wederom met zijn chocoladebeen in de zestien gegooid.

Het volgende gevaar kwam toch vanuit Irene, maar Wielie was toch goed ingeschoten door Huub en kon deze bal dan ook met gemak pareren.

De mannschaft was wat sterker en had eigenlijk wel de touwtjes in handen deze wedstrijd. Toch kwam er maar geen goal van. Frankie T die toch veel balverlies had kreeg het balletje maar niet in het netje. De frustratie groeide en dit werd dan ook weer snel geuit naar de laatste linie.

Mollie had hier wel een weerwoordje op, het werd ook al weer snel getempert.

Achterin kwamen niet veel foutjes voor en Sprietser kreeg het zelfs voor elkaar om een basis te leggen voor een nieuwe bijnaam, namelijk 'Rukzak Hanssen'. De gehele wedstrijd heeft Roelie Rukzak Hanssen kort op de rug gehangen van de tegenstander wat de nodig frustratie bij hem opleverde.

Er kwamen nog enkele kleine kansjes maar geen van deze trof doel.

Het fluitsignaal voor rust lijde de rust in.

In de rust kon iedereen weer op adem komen, allen hadden we het idee dat het wel goed zou komen. We hadden het gevoel dat we beter in de wedstrijd zaten dan hun, ook te merken aan het gezannik op de scheids van de tegenpartij.

We begaven ons weer naar het strijdtoneel voor de tweede helft. Hier konden we na het fluitsignaal weer van start gaan.

Met herwonnen energie begaven we ons weer richting doelman van Irene. Zo kregen we al snel een kansje, de belande over het doel.

Toch lieten we ons niet uit het veld slaan en konden we de druk opvoeren. Zo vorderde we steeds verder naar vijandelijk doel. Echt tot serieuze doelpogingen kwam het niet. Wel kregen we meerdere corners.

De toch altijd scorende Frankie T kopte vanuit een goeie hoekschop snoeihard tegen het latje. In de rebound waren we niet alert genoeg waardoor het gevaar weer snel weg was.

Na nog een aanval vanuit de mannschaft belande hij nu tegen de paal. Wederom kwam Irene er goed mee weg.

Vanuit een bliksem aanval was het Irene die weer van zich af beet. Via de toppen van de toch goed keepende Wielie kon de bal uit de rechterkruising gehouden worden. Dit kwam als kleine shok waardoor we wat voorzichtiger gingen voetballen.

Hierdoor gingen we wat minder hard vooruit, de nodige wissels vonde plaats. Iedereen die gaf keurig een handje aan de plaatsvervanger, de toch als een krant spelende en gefrustreerde Frankie T had hier echter geen boodschap aan en weigerde zijn sportieve plicht om een handje te geven.

In de laatste fase kreeg de Mannschaft nog enkele kansen, Zo kwam Mini alleen voor de keeper met Lange Leon langs zich. Mini had dit blijkbaar niet gezien en schoot de bal linkboven in de hoek, deze kon echter gepareerd worden door de doelman van Irene, Lange Leon die snoeivrij stond besloot daarna pas te roepen en toen pas kreeg Mini in de gaten hoe groot deze kans nu werkelijk was.

Grashoek voerde tegen het einde van de wedstrijd steeds verder de druk op. Toch wist Irene zo nu en dan nog bij Grashoeks doel te komen, maar Wielie wist vandaag wel raad met de ballen.

Als laatste was Grashoek toch weer aan de beurt, ze raakte in de kluts in de zestien van Irene. Maar ook deze keer verscheen de bal niet in het netje van de tegenpartij. De 0-0 was een feit want de scheids floot af.

Hier had meer ingezeten maar het is nog altijd beter dan geen punt.

Gegroet Tiepmiep.